Gimnastyka narządów artykulacyjnych – bajka logopedyczna „Szepczący Las”

Zabawa skierowana jest dla dwóch osób. Jedna z nich to osoba, która staje przed lustrem uważnie wykonując polecenia prowadzącego, czyli osoby czytającej bajkę. Należy zwrócić uwagę, by śledzić pracę języka i warg w lusterku.

Opowieści logopedyczna o Szepczącym Lesie:

Późnym wieczorem jeszcze szczęśliwa Amelka ( uśmiechasz się, pokazujesz zęby) wraz ze swymi towarzyszami dotarła do Szepczącego Lasu, w którym rosło mnóstwo olbrzymich drzew. (Dotykasz czubkiem języka wszystkich zębów po kolei – liczysz je). Drzewa są bardzo wysokie (językiem dotykasz czubka nosa) i mają twarde pnie (masujesz językiem górne i dolne zęby). Amelka nikogo nie widzi, więc głośno krzyczy (powtarzasz: ojojojo!). Wszystkim jest zimno (język wysuwasz z buzi i chowasz – najpierw język jest długi, prosty jak grot, drugi raz płaski i szeroki– ćwiczysz naprzemiennie). Amelka przytula się do Króliczka (językiem masujesz wewnętrzną stronę policzka prawego, potem lewego – czynność powtarzasz przynajmniej pięć razy). Króliczek uśmiecha się do Amelki, Amelka do Dyni, Dynia do… ( uśmiechasz się, przyklejając wargi do zębów – nie mogą pojawić się zęby). Bajkę można zakończyć w dowolnie wybranym momencie.